Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Καραμανλής εγκαταλείπει την εξουσία 2010

3/2/2010

 Γιατί ο Καραμανλής άφησε τη εξουσία


Κύριε Μπαρτζινόπουλε,

Ο κύριος Παναγιωτόπουλος έχει απόλυτο δίκιο. ΑΝ ΕΜΕΝΕ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ τα επιτόκια θα παράμεναν στα επίπεδα που υπήρχαν σ’ όλη την 5 ετία.
Η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν η ίδια όταν παρέλαβε ο Καραμανλής. Και εσείς μπορείτε να ισχυριστείτε ότι δεν το ξέρατε, αλλά αυτοί που χειρίζονται το χρήμα δεν είναι ηλίθιοι.
Αν έχετε ασχοληθεί με μαθηματικά παίξετε με τους αριθμούς. 50 δις με έχτρα επιτόκιο 2% για 5 χρόνια μας κάνει 5 δις Μετά πόσο κόστισε το ‘σκάνδαλο’ των ομολόγων στην χώρα.
Το πρόβλημα ήταν αν έμενε ο Καραμανλής και έκανε αυτά που πρέπει να γίνουν θα είχαμε τον ‘τρίτο γύρο’ , δηλ εμφύλιο και μάλιστα συστηματικά του αφαιρούσατε το χαλί κάτω από τα πόδια του, με τα περίφημα σκάνδαλα. .
Αυτή είναι η απειλή που πλανιέται πάνω από την χώρα.
Επομένως η μόνη λύση που υπαρχει είναι μια σοσιαλιστική κυβέρνηση να εφαρμόσει τα σκληρά μέτρα έχοντας στο πλάι της το 85% του Ελληνικού Λαού.
Και αυτό προώθησε ο κ. Καραμανλής.

Φιλικά

Σπύρος Μουρούτης

Τηλ 210 8940740

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Θρησκεια

1         Εισαγωγή – Σκοπός


2         Πνευματική τροφή

2.1    Η Θέση των Πιστών στην Κοινωνία

Όταν τέθηκε θέμα σε τηλεοπτική εκπομπή, αν θα έπρεπε το πλήρωμα της εκκλησίας να εκλέγει τον Αρχιεπίσκοπο, η αντίδραση ενός από τους παρουσιαστές ήταν χαρακτηριστική, για το πώς βλέπουνε  το πλήρωμα της Εκκλησίας οι ‘κοσμικοί’
Δεν θυμάμαι ακριβώς τα λόγια, αλλά εξέφραζε την πλήρη περιφρόνηση τους για ανθρώπους που πήγαν να ‘προσκυνήσουν την σορό’
Είναι κατώτερα οντά που δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
Αντέδρασα γιατί ήμουν εκεί, αλλά αυτό δεν έχει σημασία.
Είχα γνωρίσει από πρώτο χέρι το νόημα των λόγων του και το αποτέλεσμα.

2.2    Σχέση Εκκλησίας και Πιστών


2.3    Σχέση κοσμικών και πιστών

Η ωραιότερη κοινωνία που γνώρισα ήταν στο Dilang πόλη νοτιοανατολικά του Σουδάν (Άραβες, Μουσουλμάνοι), ενώ η πλέον κτηνώδης ήταν στο Χαρτούμ του Σουδάν (Άραβες Κοσμικοί).
Οι πιστοί πεινάγανε (πέθαιναν) και υποφέρανε καρτερικά και οι κοσμικοί είχαν βαλθεί να εκτρέπουν την βοήθεια των ξένων κρατών στην Ελβετία, να εξάγουν την παραγωγή των πλουσίων πεδιάδων και το γάλα από τις γκαμήλες’
Λόγω της δουλειάς μου ήμουν υποχρεωμένος να συνεργασθώ και με πιστούς και κοσμικούς.
Η συνεργασία μου σε τεχνικά θέματα ήταν πιο εύκολη με τους πιστούς των οποίων το τεχνολογικό επίπεδο που ήταν ψηλότερο εκείνου των κοσμικών.
Εγώ, ενστικτωδώς, αντέδρασα και το πλήρωσα. Οι πιστοί, όμως, δεν αντιδρούσαν διότι δεν ‘γνώριζαν’, οι πνευματικοί τους ηγέτες τους ‘ετάιζαν’ ‘πνευματική τροφή’, καλή ώρα όπως εσείς, αλλά όχι ενημέρωση

2.4       Τι προσφέρουν οι διαχειριστές της Θρησκείας

Δεν τους λένε πως λειτουργεί ο ‘Διάβολος’ και πως ευρίσκεται παντού  δικτυωμένος και αόρατος, και παίρνει τις πιο απρόβλεπτες μορφές και όταν δοκιμάσει να αντιδράσει δέχεται καταιγισμό κτυπημάτων  μέχρι που να βγει έξω από το παιχνίδι.
Φυσικά ή θρησκευτική αντίδραση ευρίσκεται σε πνευματικό επίπεδο στην πηγή του κακού (αμαρτίας)με στόχο την εξάλειψη του.
Ο πιστός δεν γίνεται υπό κανονικές συνθήκες αντιστασιακός γιατί όλη του η ύπαρξη είναι αντίσταση κατά της καταπίεσης. Όταν εκδηλωθεί σημαίνει ότι αυτός απέτυχε και όχι ο ‘αμαρτωλός’

2.5    Στόχοι της Θρησκείας

Διαφημίζουν το φιλανθρωπικό σας έργο. Βοηθάτε τους ‘πτωχούς’ τους ‘ηλικιωμένους’ δεν έχετε ποτέ σκεφθεί ότι η ύπαρξη τους είναι απόδειξη αποτυχίας της θρησκείας, που ο στόχος της είναι  να περιορίσει την ένδεια, την δυστυχία από όλους τους ανθρώπους πλουσίους και φτωχούς, συνολικά και διαχρονικά και όχι σε επιλεκτικά, λίγους. Γιατί παντού υπαρχει δυστυχία.
Ο Χριστός, αυτός που ευαγγελιζόταν ο Χριστόδουλος δεν ήταν Ιδρυτής ενός φιλανθρωπικού σωματείου (βλέπεις και να ήθελε δεν είχε χρηματοδότες, όπως εσείς) να βοηθά τους άτυχους, τους πτωχούς, τους ανήμπορους, τους δυναστευομένους,  ο Χριστός που ευαγγελιζόταν ο Χριστόδουλος,ούτε ιδρυτης ενός κομματος. ήταν διαχρονικός δημιουργούσε το πλαισιο μεσα στο οποίο θα ελαμβαναν χώρα όλες οι ανθρωπινες δραστηριοτητες, ήταν ο ελευθερωτής του Ανθρώπου από τα πάθη του με στόχο την δημιουργία μιας Κοινωνίας όπου η αρρώστια, ψυχική και σωματική  να αυτο-θεραπεύεται με την κοινή Πιστή και κοινό αγώνα.\Όταν οι ανθρωπινες δραστηριοτητες αντιμαχονται την υπαρξη της θρησκειας η εκκλησια έχει υποχρεωση να πολεμησει για να την υπερασπισθεί προσβαλοντας τις δραστηριοτητες που την α. Ξεχνατε ότι οι διαθήκες είναι δυο Η Παλαια και η Καινη  διαθηκη

Η θρησκεία αποτελεί το ανοσοποιητικό σύστημα που προστατεύει την κοινωνία των ανθρώπων
Υπαρχει και το Έιτζ που αντιμάχεται το ανοσοποιητικό συστημα και αυτός είναι ο ρόλος σας, να αντιμετωπίσετε αυτή την μάστιγα , το κοινωνικό Έιτζ.
Η Εκκλησία αποτελεί τον διαχειριστή των ιδεών της Θρησκείας και στόχος της η προβολή τους

2.6    Προσφορά της Εκκλησίας

Η Εκκλησία, εν αντιθέσει προς την Θρησκεία, δεν έχει μεταφυσικό χαρακτήρα, αλλά αποτελεί οικονομική διαδικασία και σαν τέτοια, απαιτεί  την ύπαρξη κοινωνικού οφέλους, για πιστούς και κοσμικούς, ισοδύναμο με το κοινωνικό της κόστος
Θα μπορούσε το κοινωνικό κόστος, να περιορισθεί στο ελάχιστο, αν οι πιστοί δεχόντουσαν να σταυρωθούν ή να γίνουν λεία των λεοντών, για να διασκεδάζουν το σύνολο χωρίς να το επιβαρύνουν.
Οπότε σ’ αυτή την περίπτωση θα υπήρχε κοινωνικό όφελος με κόστος μηδαμινό την μετατροπή της ανθρώπινης σάρκας σε χρήσιμο υλικό (όπως π,χ, να γίνει σαπούνι)
Δυστυχώς, η εκκλησία δεν έχει πετύχει αυτόν τον στόχο.
Είσαστε 40 χρόνια στην Μητρόπολη της Λιβαδειάς δώστε  μου, λοιπόν, στατιστικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι στην περιοχή σας, οι αυτοκτονίες, τα θύματα των ναρκωτικών, οι διαλυμένες οικογένειες, τα θύματα του εύκολου δρόμου, που πολλά από αυτά βρίσκονται στις φυλακές, οι ψυχικές ασθένειες, που οφείλονται. είτε. στην έλλειψη προσανατολισμού, ή, στο φόβο του θανάτου, οι εγκαταλελειμμένοι της τρίτης ηλικίας, ο σεβασμός στο δημιουργήματα του Θεού, η ποιότητα ζωής, όλα αυτά έχουν μεταβληθεί προς το καλύτερο
Δεν τα έχετε γιατί δεν υπάρχουν γιατί ποτέ δεν ενδιαφερθήκατε να ενημερωθείτε. Αλλά ποτέ δεν το επιδιώξετε εσείς και όλοι ‘άγιοι’ πατέρες’.
Κι’ αυτό είναι το μεγάλο λάθος  όσον ηγήθηκαν μέχρι τώρα (εξαιρουμένου του Χριστοδούλου) και είναι υποχρεωμένοι να δώσουν λόγο, διότι, η ύπαρξη και λειτουργία της Θρησκείας μέσω της Εκκλησίας έχει ένα τεράστιο κοινωνικό κόστος, το οποίο πληρώνουν πιστοί και κοσμικοί

2.7    Η Εκκλησια σαν οικονομική πραξη

Και επομένως η ύπαρξης της, εν αντιθέσει προς την Θρησκεία, δεν έχει μεταφυσικό χαρακτήρα, αλλά αποτελεί οικονομική διαδικασία και σαν τέτοια απαιτεί και την ύπαρξη κοινωνικού οφέλους, για πιστούς και κοσμικούς, τουλάχιστον ίσον με το κοινωνικό της κόστος

Θα μπορούσε το κοινωνικό κόστος να περιορισθεί στο ελάχιστο αν οι πιστοί δεχόντουσαν να σταυρωθούν ή να γίνουν λεία των λεοντών για να διασκεδάζουν το σύνολο χωρίς να το επιβαρύνουν.
Οπότε σ’ αυτή την περίπτωση θα υπήρχε κοινωνικό όφελος με κόστος μηδαμινό την μετατροπή της ανθρώπινης σάρκας σε χρήσιμο υλικό (όπως π,χ, να γίνει σαπούνι).

2.8    Θρησκεία – Δύναμη - Εργαλείο

Εβραίοι
Μουσουλμάνοι
Ευρωπαίοι
Χάουζα

2.9       Θρησκεία – Καταλύτης

2.10   Το Ιερό Δένδρο

Η παραγωγή αδρανών, που χρειαζόταν για το έργο αξιοποίησης της λίμνης Τσαντ, στη Βόρειο Νιγηρία,απαίτησε την διάνοιξη λατομείου τους πρόποδες ενός ορεινού όγκου σε περιοχή, που κατοικείτο από φυλή Χάουζα.
Μέσα στον χώρο των λατομικών εργασιών, υπήρχε ένα τεράστιο υπεραιωνόβιο δένδρο. 
Κάθε απόγευμα, οι άνδρες της Φυλής κατεβαίναν από την πλαγιά του βουνού με τα ακόντια τους και επιδίδονταν σε ένα τελετουργικό χορό γύρω από το Δένδρο.
Με την βοήθεια ενός ντόπιου, που χρησίμευε ως μεταφραστής, επισκεπτόμουν τον οικισμό και προσπαθούσα να μάθω, ότι μπορούσα για την ζωή τους.
Κύριος συνομιλητής μου ήταν ο γηραιότερος του χωριού. Σε μια καλύβα που ίσα χώραγε το ξύλινο ντιβάνι του. Φυσικά η συζήτηση γύρναγε γύρω από τις καθημερινότητες, μέχρι που άγγιξε  την παρουσία μας και της επίδρασης της πάνω στους ντόπιους. Μιλήσαμε για τις συνήθειες, τις δικές μας και τις δικές τους και φτάσαμε και στο δένδρο. Φαίνεται ότι το ύφος μου, ήταν περιπαικτικό, γιατί ο συνομιλητής μου, μίλησε κοφτά. Κόψε το δένδρο και τότε θα  πεθάνετε εσείς, και εμείς θα πάψουμε να υπάρχουμε σαν χωριό.
Τότε κατάλαβα ότι το συγκεκριμένο Δένδρο δεν ήταν όπως τα άλλα δένδρα. Αποτελούσε την ψυχή της κοινότητας που εξασφάλιζε την επιβίωση της την αρμονική συμβίωση στο εσωτερικό της και στο περιβάλλοντα χώρο  χωρίς νόμους και περιορισμους

Το δέντρο των Χάουζα, Η Πέτρα των Μουσουλμάνων είναι εκεί όπου οι άνθρωποι γίνονται Ένα και λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία όσο μακριά και αν ευρίσκονται και σχηματίζουν μια παγκόσμια συνείδηση.

2.11   Θρησκεία –Ανοσοποιητικό σύστημα της κοινωνίας

Η θρησκεία αποτελεί ή πρέπει να αποτελεί το ανοσοποιητικό του κοινωνικού οργανισμού.
Η έννοια του Θεού, ο οποίος ‘βλέπει’ , ‘καταγράφει’ και  ‘κρίνει’ τα πάντα, αποτελεί το αρχικό κυματοθραύστη, για να μην εκδηλωθούν τα ανθρώπινα πάθη, που όταν εκδηλωθούν δύσκολα τιθασεύονται από νόμους ή κρυφές κάμερες και δημιουργούν οικονομικές ζημιές σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα.
Οι έννοιες της αγάπης για όλα τα πλάσματα του θεού , της αιωνιότητας, της λιτότητας, της ταπεινότητας και της τελικής κρίσης είναι πνευματικές αλλά με τεράστιο κοινωνικό όφελος εάν εμπεδωθούν στους ανθρώπους.

2.12   Προϊόντα της Θρησκείας.

Έχω χαρακτηρισθεί ‘επαναστάτης’ και οπωσδήποτε δεν είμαι θρησκόληπτος  είμαι παιδί της κατοχής και έζησα τις περιπέτειες της εποχής μου
Φτωχική οικογένεια και επαναστάτης, είχε σαν αποτέλεσμα να κινηθώ πολιτικά προς τα Αριστερά , αλλά κάτι δεν μου πήγαινε.
Η Αριστερά ανέδινε το μίσος και τον φθόνο αυτών αδικημένων, των φτωχών, δικαιολογημένα ή όχι . Για το φτωχό μυαλουδάκι μου έβλεπα, ότι αυτές οι έννοιες δεν ήταν συμβατές με τον επιδιωκόμενο στόχο και αφελώς είχα εκφράσει τη άποψη, ότι ο Κομμουνισμός, σαν ακραία έκφραση της Αριστεράς δεν θα είχε διάρκεια, θα έπαυε να υπάρχει, θα αυτοκαταστρεφόταν λόγω της ίδιας του φύσης.
Ταυτόχρονα αναζήτησα λύση στην παράδοση, που μέρος της είναι η Θρησκεία.
Η διαπίστωση ήταν, ότι και οι δύο κοσμοθεωρίες είχαν υποτίθεται τον ίδιο αντικειμενικό στόχο οι αλλά ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες.
Η θρησκεία είχε σαν βάση την αγάπη και την αιωνιότητα, η Αριστερά είχε το μίσος και το πεπερασμένο

2.13   Αποτελεσματικότητα της δαπάνης

2.14   Προσωπική εμπειρία



Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Επιστολη Παπαθανασιου 16/7/2005

Αγαπητέ κύριε,

Έλαβα αντίτυπο του περιοδικού σας «Με απλά λόγια» και διάβασα προσεκτικά τις απόψεις σας.
Νομίζω ότι κάνετε τα ιδία λάθη με όλους τους προηγούμενους.

Μερικά προφανή παραδείγματα

1.-Κατ’ αρχή όλα τα μέτρα που λαμβάνονται δεν έχουν στόχους και δεν είναι δεμένα μεταξύ τους. Λείπει το Master Plan της χώρας βάσει του οποίου είναι δυνατόν να αξιολογηθούν και να ιεραρχηθούν όλες οι ενέργειες. Επομένως ότι γίνεται είναι τυχαίο και καταδικασμένο να αποτύχει.

Εάν είχατε το Master plan της χώρας, θα είχατε προβλέψει ότι η τιμή του πετρελαίου θα φθάσει πολύ γρήγορα στα 100 δολάρια το βαρέλι (ή το ισότιμο κόστος παραγωγής εναλλακτικής μορφής ενέργειας). Επομένως η απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων προς τα άνω, είναι τουλάχιστον αδικαιολόγητη, αν όχι, μακροοικονομικά ανόητη.
Θα έπρεπε, αντίθετα, να μειωθούν οι ώρες των καταστημάτων για να περιορισθεί η κατανάλωση ενεργείας και η κατανάλωση αγαθών. Ακόμα πιο ανόητο είναι να επικαλείστε τι κάνουν οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που έχουν θετικό ισοζύγιο πληρωμών, στο θέμα του ωραρίου Ξεχνάτε το τεράστιο μακροοικονομικό κόστος του ΕΥΡΩ που πληρώνουμε για εισαγωγές αγαθών, σε συνδυασμό με το αρνητικό ισοζύγιο πληρωμών της χώρας.

2.-Αναφέρεστε στο νέο πρόγραμμα δημοπράτησης των Δημοσίων Έργων. Έχω 40 χρόνια εμπειρία στα Δημόσια Έργα σ’ όλες τις εκφράσεις των (τεχνικά, χρηματοδοτικά) σε ολόκληρο των κόσμο. Έκανα και στην αξιολόγηση των Δημοσίων επενδύσεων στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων.
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερες γνώσεις μακροοικονομίας για να καταλάβει ότι το νέο πρόγραμμα δημοπράτησης (κάθε άλλο παρά νέο είναι ) δεν έχει σχέση με ανάπτυξη. Απλά μοιράζονται εσωτερικά χρήματα με τεράστιο κόστος σε ΕΥΡΩ, χωρίς κανένα όφελος. Στην Γαλλία οι εργοληπτικές εταιρείες φέρνουν στην χώρα τους εισόδημα από έργα στο εξωτερικό ίσο με τον προϋπολογισμό των έργων που εκτελούν στην χώρα τους

ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

Αλλά έχετε και στην χώρα μας παραδείγματα. Η INTRACOM που μπόρεσε και ανδρώθηκε στο τόπο της με κάπως μη ορθόδοξες μεθόδους (όχι μπακαλίστικες) φέρνει στην χώρα 150% του προϋπολογισμού των έργων που εκτελεί στην Ελλάδα.

ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

3.- Και ένα τρίτο παράδειγμα που το έζησα.

Είχα την φιλοδοξία να αναδείξω την Γλυφάδα σε Κυανή Ακτή (Το αξίζει) και σκέφθηκα ότι μια και δεν εκμεταλλευτήκαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες για την προβολή της, η EUROVISION μας έδινε την ευκαιρία να το κάνουμε.
Ήλθα σε επαφή με το Υπουργείο που ασχολείται με τον Τουρισμό και διαπίστωσα ότι κανείς δεν ασχολείται με το θέμα (όχι φυσικά για την προβολή της Γλυφάδας, αλλά ολόκληρης της ΕΛΛΑΔΑΣ) Χαρακτηριστική αντίδραση «Από τώρα ασχολείστε με το θέμα» ή «ελάτε σε επαφή με την εταιρεία που έχει αναλάβει την Οργάνωση»

Πολύ Φιλικά


Σπυρος Μουρουτης
210 8940740

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Τέμπη Κριτικη Κυβερνησης ΠΑΣΟΚ 2010

Κύριε Πρόεδρε,

Ο κύριος Μ. Χαλκίδης ενημερώθηκε από τους κκ Δέπα και Μαγκριώτη για την κατολίσθηση των Τεμπών.
Θα έπρεπε νομίζω μέσω του κ. Χαλκίδη να ενημερωθούμε και εμείς, τα μέλη, για να μπορούμε να διατυπώσουμε τις απόψεις/θέσεις επί του θέματος.
Εγώ με εμπειρία σε τέτοιου είδους θέματα πιστεύω και μπορώ να το υποστηρίξω ότι ο δρόμος μπορούσε να δοθεί στην κυκλοφορία σε δυο το πολύ εβδομάδες μετά την κατολίσθηση. Λαμβάνοντας φυσικά υπόψη τη γεωλογία, τον εφικτό βαθμό ασφαλείας, και τα συμβατικά δεδομένα.
Το σημαντικό στην υπόθεση είναι ότι ο χειρισμός του θέματος από την Κυβέρνηση αποτελεί ένα μικρό δείγμα της ενδοτικότητάς της σε πιέσεις (π.χ. εργολάβων) λόγω αγνοίας, αποφυγής πολίτικου κόστους και ευθυνοφοβίας.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο αυτή η ενδοτικότητα είναι εκείνη που έχει μειώσει την πιστοληπτική δυνατότητα της χώρας, και δεν είναι ούτε το χρέος, ούτε το έλλειμμα.
Οι δανειστές τα γνώριζαν τα στοιχεία αυτά προτού τα γράψουν οι εφημερίδες.
Παρακαλώ να έχω μια συνάντηση με τον κύριο Μαγκριώτη επι του θέματος.

Με εκτίμηση

Σπύρος Μουρούτης
Τηλ 210 8940740

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Πότε, από ποιους και πως κάηκε το ‘χαρτί’ Καραμανλής.

Κύριε Δαϊλάκη
Συγχαρητήρια, ήταν όμως επόμενο να συμβεί και θα υπάρξουν χειρότερα από το 2004 Κρατήστε.



Σπύρος Μουρούτης Πέμπτη, 25 Σεπτεμβρίου 2008
Κόδρου 3 Γλυφάδα 166 74
Τηλ 210 8940740

Εφημερίδα ‘ΤΟ ΒΗΜΑ’

Πότε, από ποιους και πως κάηκε το ‘χαρτί’ Καραμανλής.

Τον Γενάρη του 2004, κατά την προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ, ο Καραμανλής μεταχειριζόταν γλώσσα και επιχειρήματα βασισμένα σε παλιά πρότυπα, τα οποία δεν είχαν καμιά σχέση με τις απαιτήσεις των καιρών.
Η εικόνα που ανέδιδε, δεν ήταν η εικόνα του σύγχρονου Ηγέτη, που θα περίμενε ο Λαός.
Ηγέτη που να έχει συναίσθηση της κρισιμότητας της κατάστασης και να δείχνει αποφασισμένος και προετοιμασμένος για να την αντιμετωπίσει.
Οι συνεργάτες του τον έπεισαν, ότι αποκομίζει ψήφους γλείφοντας τα αυτιά των ψηφοφόρων υποσχόμενος παροχές και μεγαλόστομες διακηρύξεις χωρίς υπόβαθρο.
Φαινόταν ότι ζούσε σε ένα κόσμο εκτός πραγματικότητας
Η κακή και δύσκολα αναστρέψιμη οικονομική κατάσταση της χώρας, οι τρομακτικές αλλαγές στον παγκόσμιο γεωπολιτικό και οικονομικό χάρτη, η υποβόσκουσα αγωνία των ηγετών των ισχυρών χωρών για τις οικονομικές εξελίξεις στις χώρες τους, που συν τοις άλλοις, δεν επέτρεπαν ελπίδες αμέσου ή εμμέσου υποστήριξης της εθνικής οικονομίας εκ των έξω, ο βαθιά διαβρωμένος και διεφθαρμένος κρατικός μηχανισμός, η αδυναμία κρατικών, ημικρατικών και ιδιωτικών οργανισμών να αντιμετωπίσουν την παγκοσμια αλλαγή των οικονομικών παραμέτρων, και οι τραβεστί (πολιτικά) καιροσκόποι, που τον περιέβαλαν, δεν φαινόταν να τον απασχολούν.
Έδινε υποσχέσεις παροχών (με τι χρήματα? αν υπήρχαν τα χρήματα δεν θα αποκαθηλωνόταν ο Σημίτης και μάλιστα με τον τρόπο που αποκαθηλώθηκε),
Υποσχόταν διαφάνεια, αντιμετώπιση της διαφθοράς και της αναποτελεσματικότητας του κρατικού μηχανισμού χωρίς να τολμά να αγγίξει την ουσία των προβλημάτων.
Δεν άγγιζε την ουσία γιατί φοβόταν (έτσι του είπαν) ότι θα έχανε ψήφους και υποστηρικτές από όλους εκείνους που φρόντιζαν να συντηρείται αυτή η κακοδαιμονία και που υπήρχαν παντού.
Οι βουλευτές και οι ‘κομματάρχηδες’ όλων των κομμάτων, οι δικαστές, ένα ολόκληρο συστημα από τον τελευταίο υπάλληλο μέχρι τον αρχηγό του κράτους, οι βαρόνοι της οικονομίας και των ΜΜΕ, αλλά και ο συμβιβασμένος κοινός πολίτης αποτελούσαν, γι’ αυτόν, δυνητική απώλεια σε ψήφους (έτσι του είπαν) αν έδειχνε διαθέσεις να βάλει βαθιά το μαχαίρι.
Εκεί ήταν το λάθος.

Έκπληκτος και συνειδητοποιώντας τις καταστροφικές για την χώρα συνέπειες αυτης της συμπεριφοράς, ήρθα, τότε, σε επαφή με αυτούς που ήσαν υπεύθυνοι για το πρόγραμμα της ΝΔ και τον κ. Ρουσσόπουλο και εξήγησα τους λόγους για τους οποίους ο Καραμανλής θα έπρεπε να εγκαταλείψει την παλαιομοδίτικη αντιμετώπιση των πραγμάτων και να λειτουργήσει σαν χαρισματικός ηγέτης (ανεξάρτητα αν πραγματικά ήταν) παίρνοντας όλο το βάρος και τις συνέπειες των αποτελεσμάτων
Οι συγκυρίες και το όνομα του το επέτρεπαν να το κάνει. Μπορούσε να δράσει καταλυτικά διότι είχε το όνομα και δεν είχε φθαρεί.
Να κάνει δηλαδή το πρώτο ουσιαστικό βήμα για την πραγμάτωση των οραμάτων του (αν είχε) απαλλασσόμενος από την εξάρτηση από την σαβούρα που ο χρόνος είχε συσσωρεύσει στο κράτος, στο κόμμα του και στο άμεσο περιβάλλον του.
Οι υπεύθυνοι για την καθοδήγηση του Καραμανλή έπρεπε να προστατεύσουν με όλα τα μέσα το μοναδικό ‘χαρτί’ που διέθετε το κόμμα και η χώρα.
Έκαναν όμως το αντίθετο, τότε νόμιζα ότι το κάνανε από άγνοια, σήμερα διαπιστώνω ότι ήταν ένα μίγμα άγνοιας και κουτοπονηράδας με τελική επιδίωξη την εξάρτηση του Καραμανλή με την σαβούρα και την εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων.

Το βασικά μου επιχειρήματα, εκτός από τα παραπάνω, ήσαν:

-Τις εκλογές του 2004, ο Καραμανλής τις είχε κερδισμένες, χωρίς να υποσχεθεί τίποτε, εφόσον έδειχνε πυγμή και μάλιστα με ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από 46%,
Ο Λαός ήθελε, την συγκεκριμένη στιγμή, ένα ηγέτη με ισχυρή πλειοψηφία, με προσωπική ακτινοβολία όραμα και κυρίως μέρος της Δεξιάς, όπως αυτή είναι άτυπα προσδιορισμένη από την δημοκρατία, που θα τολμούσε, διότι γνώριζε ή/και διαισθανόταν την κρισιμότητα της κατάστασης.
Κανονικά ο Καραμανλής, αν έδειχνε ότι είχε συνείδηση της κατάστασης και ότι είχε ρεαλιστικά σχέδια για να την αντιμετωπίσει, θα αντλούσε τους ψήφους των 60% από το 85% των εχόντων (από τους δεξιούς λόγω παραδόσεως, από τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, διότι έβλεπαν να εξανεμίζονται τα οφέλη που απέκτησαν, αν συνεχιζόταν η κατάρρευση της οικονομίας και από τους σκεπτόμενους, διότι έβλεπαν στο Καραμανλή ως τον μόνον ηγέτη που θα μπορούσε να κάνει τις απαιτούμενες τολμηρές και αποφασιστικές τομές)
- Από την άλλη μεριά όλες οι υποσχέσεις θα αφαιρούσαν από το κύρος του Καραμανλή και κατά συνέπεια ποσοστά από την ΝΔ.
Ενώ, αντίθετα, θα προσθέτανε ψήφους στο ΠΑΣΟΚ, διότι οι οπαδοί του έβλεπαν, ότι η οικονομια μπορούσε να αναστηλωθεί σε ελάχιστο χρόνο χωρίς δραστικά μέτρα και θυσίες και επομένως ένα βελτιωμένο ΠΑΣΟΚ θα τα κατάφερνε, αφού μπορούσε ο Καραμανλής γιατι όχι ο Γιώργος?
- Οι υποσχέσεις θα ήταν, εκ των πραγμάτων, αδύνατον να εκπληρωθούν, και θα λειτουργούσαν σαν μπούμερανγκ εις βάρος του Καραμανλή , αποτελώντας το όπλο του ΠΑΣΟΚ για την ανατροπή της ΝΔ (είναι σπεσιαλίστες), με αποτέλεσμα την πολιτική αναστάτωση και το βύθισμα της χώρας βαθύτερα στην κρίση.
Η απάντηση από τους υπευθύνους, τότε, του προγράμματος της ΝΔ, ήταν αλαζονική, αναφέροντας ότι το πρόγραμμα ήταν επιστημονικά τεκμηριωμένο και είχε συνταχθεί από επιστήμονες. Μου συνιστούσαν, μάλιστα, να το μελετήσω πιο προσεκτικά και ειλικρινά το διάβασα τουλάχιστον τρεις φορές. Δεν έλεγε τίποτε και μόνο επιστήμονες δεν το είχαν συντάξει.
Φυσικά, η σιωπή του Ρουσσόπουλου, είχε πλέον αλαζονικό χαρακτήρα.
Τώρα είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι όλη διαδικασία ήταν μια καλοστημένη δουλειά, έργο που το είχα ξαναδεί σε μικρότερη κλίμακα εργαζόμενος στα δημόσια έργα.
Επικεφαλής πάντα ο αδιάφθορος (το άλλοθι, ή ο μ…… όπως τον αποκαλεί η πιάτσα) και από πίσω τα τρωκτικά (οι ξύπνιοι) αόρατα.

Σπύρος Μουρούτης
Κόδρου 3 Γλυφάδα 166 74
Τηλ 210 8940740

Εφημερίδα ‘Γορτυνία’

Αγαπητέ κύριε Καλύβα,

Επειδή περνάμε σε μια δύσκολη πολιτική κατάσταση της οποίας τις προεκτάσεις δεν γνωρίζουμε νομίζω ότι είναι αναγκαίο να διερευνηθούν τα πραγματικά αίτια της κρίσης.
Ένας λόγος παραπάνω είναι ότι ένας συμπατριώτης μας (κ. Τατούλης) βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα.
Υπάρχουν άπειρα σχόλια και αναλύσεις για την κατάσταση. Η δική μου τοποθέτηση διαφέρει από τις άλλες διότι αποτελεί άποψη διατυπωμένη σε ανύποπτο χρόνο 2004 και πλήρως επαληθευμένη σήμερα.

Κύριε Τατούλη

Σας στέλνω επιστολή που έστειλα στην εφημερίδα 'ΤΟ ΒΗΜΑ' που αφορά στα αίτια που οδήγησαν στην σημερινή πολιτική κρίση.
Υπάρχουν άπειρα σχόλια και αναλύσεις για την κατάσταση. Η δική μου τοποθέτηση διαφέρει από τις άλλες διότι αποτελεί άποψη διατυπωμένη σε ανύποπτο χρόνο (2004) και πλήρως επαληθευμένη σήμερα.
Εσείς, όμως, που είσαστε τότε?
Καταλαβαίνω, ότι τότε σας βόλευε προσωπικά διότι σας εξασφάλιζε την εκλογή υπό το κάλυμμα των ‘κεντροδεξιών’ απόψεων. (εγώ τις αποκαλώ ‘τραβεστί’).
Στην Δημοκρατία υπάρχουν θεσμοθετημένες πολιτικές τάσεις, οι οποίες έχουν συγκεκριμένους ρόλους με στόχο την ευημερία της κοινωνίας.
Δράση, τάξη, νοικοκυριό, αύξηση του εθνικού προϊόντος = αυτό που ονόμαζε Δεξιά, ο μη μορφωμένος πατέρας μου από το Καρδαρίτσι και συμφωνώ απόλυτα.
Δίκαιη κατανομή του Εθνικού Προϊόντος (χωρίς να το μειώνει) σ’ όλους τους πολίτες, ανακούφιση από τις παραμορφώσεις που προκαλούν η ‘δράση’, η ‘τάξη’, και το ‘νοικοκύρεμα’ στην κοινωνία = αυτό που ονομάζω αριστερά.
Δημοκρατία = η δυνατότητα επιλογής από τους πολίτες της τάσεως που εξυπηρετεί σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο την κοινωνία, η ταυτόχρονη εναλλαγή των τάσεων με στόχο μια ευημερούσα και δίκαιη κοινωνία, η συνεχής και ελεύθερη άσκηση ελέγχου της λειτουργίας των εκάστοτε τάσεων.
Κάθε τάση πρέπει ενεργεί ανεμπόδιστα για να εφαρμόσει τα μέτρα τα οποία καθόρισε, ποιοτικά και ποσοτικά, ζητώντας από των πολίτη να τα επικυρώσει προ των εκλογών.
Εσείς που ανήκετε? Τι εννοείτε με το όρο 'κεντροδεξιά', για μένα τον πολίτη δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά καιροσκοπία .
Αυτό οδήγησε στο μπάχαλο που έχουμε σήμερα το οποίο θα μας οδηγήσει σε απρόβλεπτες καταστάσεις.
Η ΝΔ έχασε την ευκαιρία να παίξει τον θεσμοθετημένο ρόλο της.
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ενεργοποιήσει τις παραγωγικές τάξεις και η οικονομία θα κινηθεί προς τα κάτω.

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του.

Σπύρος Μουρούτης

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

Πυρκαγιές. 1966 Το δάσος της Αγίας Άννας Εύβοια

Πυρκαγιές. 1966 Το δάσος της Αγίας Άννας Εύβοια

1966 Καλοκαίρι Γύριζα από την Αθηνά στην εργασία μου (Μεταλλεία Λευκολίθου Βασιλικών Ευβοίας), όταν περνώντας από την περιοχή της Αγίας Άννας διαπίστωσα αναστάτωση που οφείλονταν στο γεγονός ότι μια πυρκαγιά είχε ξεκινήσει στο δάσος της Αγίας Άννας.
Κινήθηκα προς το σημείο της πυρκαγιάς.
Εκεί υπήρχαν αρκετά άτομα που παρακολουθούσαν την εξέλιξη της φωτιάς.
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να κατηγορήσω τους παριστάμενους ως εμπρηστές.
Η επόμενη ήταν να βρεθεί τρόπος να σβησθεί η πυρκαγιά που βρισκόταν στο ξεκίνημα της.
Η μορφολογία της διάδοσης της φωτιάς μου έδωσε κάποιες ελπίδες ότι αυτό θα ήταν εφικτό.
Η πορεία της φωτιάς ακολουθούσε την μισγάγγεια κατά την διεύθυνση του ανέμου. Σχημάτιζε ένα είδος τόξου με αιχμή περιορισμένου πλάτους στο μέτωπο και προς τα πίσω απλωνόταν με διαρκώς αυξανόμενο πλάτος.

Η φωτιά στο μέτωπο προχωρούσε από τις κορυφές των πεύκων, τα αναμένα κλαδιά έπεφταν την βάση και έτσι φούντωνε ολόκληρο το δέντρο.

Η μόνη πιθανότητα να σταματήσει η φωτιά, ήταν να μην αφεθούν τα κλαδιά της κορυφής να συνεχίσουν να καίγονται στην βάση του δέντρου

Δοκίμασα μόνος μια ή δυο φορές και διαπίστωσα ότι αυτό ήταν εφικτό, αλλά επικίνδυνο.
Την ίδια διαπίστωση έκαναν και οι παριστάμενοι, υποτιθέμενοι ‘εμπρηστές’, οι οποίοι μπήκαν με αυτοθυσία στη επικίνδυνη αυτή διαδικασία και τελικά η φωτιά έσβησε χωρίς ζημιές χωρίς πυροσβεστικά οχήματα και αεροπλάνα, αλλά από τη θέληση των ανθρώπων και την αγάπη τους για το Δάσος ΤΟΥΣ.
Αυτή η αγάπη και η θέληση είναι ο μόνος τρόπος να πολεμηθεί η φωτιά και να μην προλάβει να γεννηθεί

Την επόμενη χρονιά περνώντας από την Αγία Άννα συνάντησα το Δασονόμο της περιοχής που είχε γίνει φίλος
Μέσα στα αλλά που συζητήσαμε ήταν και το γεγονός ότι το Δασαρχείο της Αγίας Άννας με είχε προτείνει για βράβευση στην Ακαδημία Αθηνών ‘αλλά για πολιτικούς λόγους βράβευσαν ένα Δάσκαλο’