Κύριε Δαϊλάκη
Συγχαρητήρια, ήταν όμως επόμενο να συμβεί και θα υπάρξουν χειρότερα από το 2004 Κρατήστε.
Σπύρος Μουρούτης Πέμπτη, 25 Σεπτεμβρίου 2008
Κόδρου 3 Γλυφάδα 166 74
Τηλ 210 8940740
Εφημερίδα ‘ΤΟ ΒΗΜΑ’
Πότε, από ποιους και πως κάηκε το ‘χαρτί’ Καραμανλής.
Τον Γενάρη του 2004, κατά την προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ, ο Καραμανλής μεταχειριζόταν γλώσσα και επιχειρήματα βασισμένα σε παλιά πρότυπα, τα οποία δεν είχαν καμιά σχέση με τις απαιτήσεις των καιρών.
Η εικόνα που ανέδιδε, δεν ήταν η εικόνα του σύγχρονου Ηγέτη, που θα περίμενε ο Λαός.
Ηγέτη που να έχει συναίσθηση της κρισιμότητας της κατάστασης και να δείχνει αποφασισμένος και προετοιμασμένος για να την αντιμετωπίσει.
Οι συνεργάτες του τον έπεισαν, ότι αποκομίζει ψήφους γλείφοντας τα αυτιά των ψηφοφόρων υποσχόμενος παροχές και μεγαλόστομες διακηρύξεις χωρίς υπόβαθρο.
Φαινόταν ότι ζούσε σε ένα κόσμο εκτός πραγματικότητας
Η κακή και δύσκολα αναστρέψιμη οικονομική κατάσταση της χώρας, οι τρομακτικές αλλαγές στον παγκόσμιο γεωπολιτικό και οικονομικό χάρτη, η υποβόσκουσα αγωνία των ηγετών των ισχυρών χωρών για τις οικονομικές εξελίξεις στις χώρες τους, που συν τοις άλλοις, δεν επέτρεπαν ελπίδες αμέσου ή εμμέσου υποστήριξης της εθνικής οικονομίας εκ των έξω, ο βαθιά διαβρωμένος και διεφθαρμένος κρατικός μηχανισμός, η αδυναμία κρατικών, ημικρατικών και ιδιωτικών οργανισμών να αντιμετωπίσουν την παγκοσμια αλλαγή των οικονομικών παραμέτρων, και οι τραβεστί (πολιτικά) καιροσκόποι, που τον περιέβαλαν, δεν φαινόταν να τον απασχολούν.
Έδινε υποσχέσεις παροχών (με τι χρήματα? αν υπήρχαν τα χρήματα δεν θα αποκαθηλωνόταν ο Σημίτης και μάλιστα με τον τρόπο που αποκαθηλώθηκε),
Υποσχόταν διαφάνεια, αντιμετώπιση της διαφθοράς και της αναποτελεσματικότητας του κρατικού μηχανισμού χωρίς να τολμά να αγγίξει την ουσία των προβλημάτων.
Δεν άγγιζε την ουσία γιατί φοβόταν (έτσι του είπαν) ότι θα έχανε ψήφους και υποστηρικτές από όλους εκείνους που φρόντιζαν να συντηρείται αυτή η κακοδαιμονία και που υπήρχαν παντού.
Οι βουλευτές και οι ‘κομματάρχηδες’ όλων των κομμάτων, οι δικαστές, ένα ολόκληρο συστημα από τον τελευταίο υπάλληλο μέχρι τον αρχηγό του κράτους, οι βαρόνοι της οικονομίας και των ΜΜΕ, αλλά και ο συμβιβασμένος κοινός πολίτης αποτελούσαν, γι’ αυτόν, δυνητική απώλεια σε ψήφους (έτσι του είπαν) αν έδειχνε διαθέσεις να βάλει βαθιά το μαχαίρι.
Εκεί ήταν το λάθος.
Έκπληκτος και συνειδητοποιώντας τις καταστροφικές για την χώρα συνέπειες αυτης της συμπεριφοράς, ήρθα, τότε, σε επαφή με αυτούς που ήσαν υπεύθυνοι για το πρόγραμμα της ΝΔ και τον κ. Ρουσσόπουλο και εξήγησα τους λόγους για τους οποίους ο Καραμανλής θα έπρεπε να εγκαταλείψει την παλαιομοδίτικη αντιμετώπιση των πραγμάτων και να λειτουργήσει σαν χαρισματικός ηγέτης (ανεξάρτητα αν πραγματικά ήταν) παίρνοντας όλο το βάρος και τις συνέπειες των αποτελεσμάτων
Οι συγκυρίες και το όνομα του το επέτρεπαν να το κάνει. Μπορούσε να δράσει καταλυτικά διότι είχε το όνομα και δεν είχε φθαρεί.
Να κάνει δηλαδή το πρώτο ουσιαστικό βήμα για την πραγμάτωση των οραμάτων του (αν είχε) απαλλασσόμενος από την εξάρτηση από την σαβούρα που ο χρόνος είχε συσσωρεύσει στο κράτος, στο κόμμα του και στο άμεσο περιβάλλον του.
Οι υπεύθυνοι για την καθοδήγηση του Καραμανλή έπρεπε να προστατεύσουν με όλα τα μέσα το μοναδικό ‘χαρτί’ που διέθετε το κόμμα και η χώρα.
Έκαναν όμως το αντίθετο, τότε νόμιζα ότι το κάνανε από άγνοια, σήμερα διαπιστώνω ότι ήταν ένα μίγμα άγνοιας και κουτοπονηράδας με τελική επιδίωξη την εξάρτηση του Καραμανλή με την σαβούρα και την εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων.
Το βασικά μου επιχειρήματα, εκτός από τα παραπάνω, ήσαν:
-Τις εκλογές του 2004, ο Καραμανλής τις είχε κερδισμένες, χωρίς να υποσχεθεί τίποτε, εφόσον έδειχνε πυγμή και μάλιστα με ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από 46%,
Ο Λαός ήθελε, την συγκεκριμένη στιγμή, ένα ηγέτη με ισχυρή πλειοψηφία, με προσωπική ακτινοβολία όραμα και κυρίως μέρος της Δεξιάς, όπως αυτή είναι άτυπα προσδιορισμένη από την δημοκρατία, που θα τολμούσε, διότι γνώριζε ή/και διαισθανόταν την κρισιμότητα της κατάστασης.
Κανονικά ο Καραμανλής, αν έδειχνε ότι είχε συνείδηση της κατάστασης και ότι είχε ρεαλιστικά σχέδια για να την αντιμετωπίσει, θα αντλούσε τους ψήφους των 60% από το 85% των εχόντων (από τους δεξιούς λόγω παραδόσεως, από τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, διότι έβλεπαν να εξανεμίζονται τα οφέλη που απέκτησαν, αν συνεχιζόταν η κατάρρευση της οικονομίας και από τους σκεπτόμενους, διότι έβλεπαν στο Καραμανλή ως τον μόνον ηγέτη που θα μπορούσε να κάνει τις απαιτούμενες τολμηρές και αποφασιστικές τομές)
- Από την άλλη μεριά όλες οι υποσχέσεις θα αφαιρούσαν από το κύρος του Καραμανλή και κατά συνέπεια ποσοστά από την ΝΔ.
Ενώ, αντίθετα, θα προσθέτανε ψήφους στο ΠΑΣΟΚ, διότι οι οπαδοί του έβλεπαν, ότι η οικονομια μπορούσε να αναστηλωθεί σε ελάχιστο χρόνο χωρίς δραστικά μέτρα και θυσίες και επομένως ένα βελτιωμένο ΠΑΣΟΚ θα τα κατάφερνε, αφού μπορούσε ο Καραμανλής γιατι όχι ο Γιώργος?
- Οι υποσχέσεις θα ήταν, εκ των πραγμάτων, αδύνατον να εκπληρωθούν, και θα λειτουργούσαν σαν μπούμερανγκ εις βάρος του Καραμανλή , αποτελώντας το όπλο του ΠΑΣΟΚ για την ανατροπή της ΝΔ (είναι σπεσιαλίστες), με αποτέλεσμα την πολιτική αναστάτωση και το βύθισμα της χώρας βαθύτερα στην κρίση.
Η απάντηση από τους υπευθύνους, τότε, του προγράμματος της ΝΔ, ήταν αλαζονική, αναφέροντας ότι το πρόγραμμα ήταν επιστημονικά τεκμηριωμένο και είχε συνταχθεί από επιστήμονες. Μου συνιστούσαν, μάλιστα, να το μελετήσω πιο προσεκτικά και ειλικρινά το διάβασα τουλάχιστον τρεις φορές. Δεν έλεγε τίποτε και μόνο επιστήμονες δεν το είχαν συντάξει.
Φυσικά, η σιωπή του Ρουσσόπουλου, είχε πλέον αλαζονικό χαρακτήρα.
Τώρα είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι όλη διαδικασία ήταν μια καλοστημένη δουλειά, έργο που το είχα ξαναδεί σε μικρότερη κλίμακα εργαζόμενος στα δημόσια έργα.
Επικεφαλής πάντα ο αδιάφθορος (το άλλοθι, ή ο μ…… όπως τον αποκαλεί η πιάτσα) και από πίσω τα τρωκτικά (οι ξύπνιοι) αόρατα.
Σπύρος Μουρούτης
Κόδρου 3 Γλυφάδα 166 74
Τηλ 210 8940740
Εφημερίδα ‘Γορτυνία’
Αγαπητέ κύριε Καλύβα,
Επειδή περνάμε σε μια δύσκολη πολιτική κατάσταση της οποίας τις προεκτάσεις δεν γνωρίζουμε νομίζω ότι είναι αναγκαίο να διερευνηθούν τα πραγματικά αίτια της κρίσης.
Ένας λόγος παραπάνω είναι ότι ένας συμπατριώτης μας (κ. Τατούλης) βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα.
Υπάρχουν άπειρα σχόλια και αναλύσεις για την κατάσταση. Η δική μου τοποθέτηση διαφέρει από τις άλλες διότι αποτελεί άποψη διατυπωμένη σε ανύποπτο χρόνο 2004 και πλήρως επαληθευμένη σήμερα.
Κύριε Τατούλη
Σας στέλνω επιστολή που έστειλα στην εφημερίδα 'ΤΟ ΒΗΜΑ' που αφορά στα αίτια που οδήγησαν στην σημερινή πολιτική κρίση.
Υπάρχουν άπειρα σχόλια και αναλύσεις για την κατάσταση. Η δική μου τοποθέτηση διαφέρει από τις άλλες διότι αποτελεί άποψη διατυπωμένη σε ανύποπτο χρόνο (2004) και πλήρως επαληθευμένη σήμερα.
Εσείς, όμως, που είσαστε τότε?
Καταλαβαίνω, ότι τότε σας βόλευε προσωπικά διότι σας εξασφάλιζε την εκλογή υπό το κάλυμμα των ‘κεντροδεξιών’ απόψεων. (εγώ τις αποκαλώ ‘τραβεστί’).
Στην Δημοκρατία υπάρχουν θεσμοθετημένες πολιτικές τάσεις, οι οποίες έχουν συγκεκριμένους ρόλους με στόχο την ευημερία της κοινωνίας.
Δράση, τάξη, νοικοκυριό, αύξηση του εθνικού προϊόντος = αυτό που ονόμαζε Δεξιά, ο μη μορφωμένος πατέρας μου από το Καρδαρίτσι και συμφωνώ απόλυτα.
Δίκαιη κατανομή του Εθνικού Προϊόντος (χωρίς να το μειώνει) σ’ όλους τους πολίτες, ανακούφιση από τις παραμορφώσεις που προκαλούν η ‘δράση’, η ‘τάξη’, και το ‘νοικοκύρεμα’ στην κοινωνία = αυτό που ονομάζω αριστερά.
Δημοκρατία = η δυνατότητα επιλογής από τους πολίτες της τάσεως που εξυπηρετεί σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο την κοινωνία, η ταυτόχρονη εναλλαγή των τάσεων με στόχο μια ευημερούσα και δίκαιη κοινωνία, η συνεχής και ελεύθερη άσκηση ελέγχου της λειτουργίας των εκάστοτε τάσεων.
Κάθε τάση πρέπει ενεργεί ανεμπόδιστα για να εφαρμόσει τα μέτρα τα οποία καθόρισε, ποιοτικά και ποσοτικά, ζητώντας από των πολίτη να τα επικυρώσει προ των εκλογών.
Εσείς που ανήκετε? Τι εννοείτε με το όρο 'κεντροδεξιά', για μένα τον πολίτη δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά καιροσκοπία .
Αυτό οδήγησε στο μπάχαλο που έχουμε σήμερα το οποίο θα μας οδηγήσει σε απρόβλεπτες καταστάσεις.
Η ΝΔ έχασε την ευκαιρία να παίξει τον θεσμοθετημένο ρόλο της.
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ενεργοποιήσει τις παραγωγικές τάξεις και η οικονομία θα κινηθεί προς τα κάτω.
Ο Θεός να βάλει το χέρι Του.
Σπύρος Μουρούτης